Najpopularniejszy i najbardziej rozpoznawalny styl mangi jest bardzo charakterystyczny. Linia góruje nad formą, a rozkład paneli jest inny niż w zachodnim komiksie. Panele i strony zazwyczaj czyta się od prawej do lewej, tak jak w tradycyjnym japońskim piśmie. Mimo że grafika waha się między bardzo realistyczną, a bardzo komiksową, postaci zazwyczaj wyglądają „wschodnio” lub mają duże oczy. Duże oczy stały się stałym elementem w mandze i anime odkąd w latach 60. XX wieku Osamu Tezuka, twórca Astro Boya, uznawany za ojca współczesnej mangi, zaczął tak je rysować, mimikując styl kreskówek Disneya. Jednak jako że manga jest bardzo urozmaiconym typem sztuki, nie wszyscy mangowi artyści trzymają się tej konwencji, spopularyzowanej przez anime takie jak Akira, Czarodziejka z Księżyca, Dragon Ball i Ranma ½ oraz Naruto

Wielu mangowych artystów nie uważa, jakoby ich postaci i historie miały być wykute z kamienia, więc grupa postaci może nawiązywać znajomości, zdobywać pracę itd. w jednym zestawieniu historii, tylko po to by w innej historii te same postacie nie znały się. Znana z tego jest seria Tenchi: składa się ona z trzynastu różnych, dosyć niezwiązanych ze sobą historii, toczących się wokół Tenchiego i jego przyjaciół.

Międzynarodowy wpływ
Manga od dawna ma wpływ na międzynarodowy komiks i animację, np. w niektórych komiksach amerykańskich twórców komiksów alternatywnych, takich jak Frank Miller i Scott McCloud, widać wpływ mangi.

Główny mangowy styl miał też silny wpływ na takich artystów jak Amerykanie Bian Wood i Becky Cloonan (Demo) oraz Kanadyjczycy Brian Lee O'Malley (Lost at Sea), którzy zdobyli podziw za swoje dzieła poza kołem fanów mangi i anime. U tych artystów widać wiele niemangowych wpływów, bardziej odpowiadających ludziom nie czytającym mangi. Mają oni swoje korzenie w subkulturze mangi/anime ich regionu.

Amerykański artysta Paul Pope pracował w Japonii dla Kodanshy nad mangową antologią Afternoon. Zanim został zwolniony (z powodu zmiany redaktorskiej w Kodanshy), rozwijał wiele pomysłów dla antologii, które później opublikował w USA jako Heavy Liquid. W rezultacie jego prace zawierają silny wpływ z mangi, pozbawiony wpływów międzynarodowej kultury otaku.

We Francji istnieje ruch Nouvelle Manga zapoczątkowany przez Frédérica Boileta, dążący do złączenia dojrzałej wyszukanej mangi dnia codziennego z artystycznym stylem tradycyjnego francusko-belgijskiego komiksu. Podczas gdy ten ruch zawiera też japońskich artystów, wielu innych francuskich rysowników zdecydowało do niego dołączyć.

Ponadto istnieje wielu artystów-amatorów, na których duży wpływ miał styl mangowy. Wielu z nich ma swoje małe wydawnictwa. Komiksy i mangi sieciowe w tym stylu stały się również bardzo popularne (patrz: Megatokyo, Kokoart). Większość z tych artystów nie jest jeszcze rozpoznawalna poza społecznością fanów mangi. Wielu ludzi spoza tych okręgów widzi te dzieła jako zbyt skoncentrowane na amerykańskiej subkulturze anime, gdy powinny przedstawiać historie dla obszerniejszej widowni...

 

Typy mangi

Wiele z tych gatunków można też łatwo przypisać do anime, które bardzo często zawiera adaptacje mangi, i japońskich gier komputerowych (niektórych też będących adaptacją mangi).
 

Według widowni

• josei: (lub redikomi) kobiety
• kodomo muke: dzieci
• seinen: mężczyźni (w Japonii raczej nie używa się określenia hentai, na które mówi się po prostu komiks dla dorosłych/mężczyzn)
• shōjo: młode i nastoletnie dziewczyny
• shōnen: młodzi i nastoletni chłopcy

Gatunki

• alternatywna (zobacz też: garo)
  • hekiga (obrazy dramatyczne)
  • la nouvelle manga (francusko-belgijsko-japoński ruch artystyczny)
  • semi-alternatywne (popularny styl indywidualistycznych publikacji)
• sentai (walczący kompani)
• mahō shōjo (lub magical girl)
• mecha (wielkie roboty)
• ecchi (lekko erotyczne, często widać bieliznę, nagie ciało bez szczegółów lub przysłoniętymi częściami intymnymi)
• hentai (jap. zboczeniec, erotyczne i pornograficzne sceny, szczególnie w anime)
• shōjo-ai (Dziewczęca miłość) lub yuri
• shōnen-ai (Chłopięca miłość) lub yaoi
• dōjinshi: fan-art

Polscy wydawcy mangi

• Arashi
• Egmont Polska – Klub Mangi
• Hanami
• Japonica Polonica Fantastica
• Kasen
• Kultura Gniewu
• Mangaya
• Saisha
• Studio JG

  
  Jest o mandze to jeszcze o anime kilka słów sie znajdzie
  

  Anime (jap. – anime) – skrócone angielskie słowo animation (jap. , animēshon^?) oznaczające film animowany. W Japonii terminem tym określa się wszystkie filmy i seriale animowane, bez względu na kraj ich pochodzenia. Poza Japonią słowo anime służy wyłącznie do określenia japońskiej animacji. Istnieje także teoria, że termin anime pochodzi od francuskiego słowa animé (animowany) lub les dessins animés (animowane obrazy). Obie formy – pierwotna animēshon i skrócona anime – są rozpoznawane przez Japończyków

  Gatunki i podgatunki

  stnieje wiele gatunków anime, w tym także odpowiednich dla tradycyjnego kina aktorskiego. Owe gatunki mogą zawierać w sobie elementy akcji, przygody, historii dla dzieci, komedii, dramatu, erotyzmu (hentai), średniowiecznegofantasy, okultyzmu, horroru, romansu, science fiction itd.

  ABC rysownika^^
  Aby namalować lub narysować postać mangi, można zastosować każdą technikę malarską i rysunku:
  gwasz, akwarele, kredki, pisaki...
  To, która z nich zostanie użyta, zależy od artysty.
  
  OCZY I WŁOSY SĄ BARDZO WAŻNE! TO ONE NADAJĄ POSTACI CHARAKTER...
  

   

  Większość anime łączy w sobie elementy kilku różnych gatunków, jak i wiele różnych tematów, co utrudnia jednoznaczne ich kategoryzowanie. Może wydawać się, że dane anime ma prostą fabułę, ale jednocześnie może cechować się ono o wiele większą złożonością, głębokością przedstawionej historii oraz jej bohaterów. Przykładowo, w jakimś anime największy nacisk położono na akcję, np. efektowne bijatyki lub pościgi, ale jednocześnie w tym samym filmie (serialu) znaleźć można elementy humoru, romansu, a nawet... ostre, cięte komentarze społeczne! Tak samo powstać może anime, w którym najbardziej widoczny jest wątek romansowy, ale jednocześnie dużo w nim akcji.

  Nazwy i krótkie opisy gatunków charakterystycznych dla anime i mangi:

  • anime progresywne – "film artystyczny", produkcja łamiąca jakieś kanony; termin trudny do jednoznacznego zdefiniowania, stąd też nie można podać konkretnych przykładów anime progresywnych, ale wymienia się wśród nich m.in. Furi kuri, Mind Game, Meikyū monogatari czy Wirtualną Lain

  • bishōjo – jap. 'piękna dziewczyna'; anime, w którym ważną rolę odgrywają piękne dziewczyny,

  • bishōnen – jap. 'piękny chłopak', np. Tajemnica przeszłości

  • ecchi – anime o podtekstach erotycznych, niewybrednym humorze erotycznym, aczkolwiek bez pokazywania stosunków płciowych, np. Chobits, Green Green

  • hentai – jap. 'zboczeniec' erotyczne i pornograficzne, w Japonii termin nie jest stosowany, a samo słowo jest odbierane negatywnie np.Chōjin densetsu Urotsukidōji

    • yaoi – erotyczne anime gejowskie,

    • yuri – erotyczne bądź romantyczne anime lesbijskie

    • shōtacon lub shōtakon – od shōtaro complex; erotyczne anime z młodymi chłopcami

    • lolicon lub rorikon – od lolita complex; erotyczne anime z młodymi dziewczętami

  • josei – jap. 'młoda kobieta'; anime przeznaczone dla młodych kobiet, rzadko spotykane,

  • mecha – anime z wielkimi robotami lub humanoidami

  • moe – anime lub manga zawierające postaci bardzo zuchwałe lub słodkie np. Lucky Star

  • seinen – anime przeznaczone dla starszej młodzieży, np. V

  • sentai, super sentai – jap. 'walcząca drużyna'; anime, które wśród głównych postaci zawiera drużynę superbohaterów

  • shōjo – jap. 'młoda panienka' lub 'mała dziewczynka'; anime przeznaczone dla dziewczyn

  • shōnen – jap. 'chłopiec'; anime przeznaczone dla chłopców, np. Dragon Ball, Naruto, Bleach

  • mahō shōjo (magical girls) – anime o nastoletnich bohaterkach, posiadających nadprzyrodzone moce. np sailor moon

  • mahō shōnen (magical boys) – odpowiednik mahō shōjo z chłopcami

  • shōjo-ai – jap. 'dziewczęca miłość'; anime o romansach między żeńskimi postaciami, np. Rewolucjonistka Utena; termin nie obowiązuje w Japonii, utworzony został na Zachodzie na wzór shōnen-ai, aby odróżnić lesbijski romans od erotyki

  • shōnen-ai (lub BL, boys love) – jap. 'chłopięca miłość'; anime o romansach między męskimi postaciami, np. Gravitation, Ai no kusabi: Miłość na uwięzi

  Niektóre anime powstają dla specjalnej grupy odbiorców, węższej nawet niż niektórych z podanych powyżej. Przykładowo, Initial D i éX-Driver skupiają się na wyścigach samochodowych i tuningu (swoiste odpowiedniki filmów w rodzaju Szybkich i wściekłych), Ashita no Jō opowiada o boksie, a Hanaukyō meido tai (Hanaukyō Maid Team bazuje na fantasy o... francuskich pokojówkach).

  W roku 2006 National Child Exploitation Coordination Centre of Canada sklasyfikowało cały ogół anime jako hentai, niewłaściwie określając treści większości serii anime i mang. Skargi na zawartość artykułu i niewłaściwe sformułowania zmusiły NCECC do sprawdzenia owych sformułowań, ale nie jego zawartości. Obecnie dokument został usunięty.

   

  MOJE ULUBIONE ANIME TO:

  

   

  A to coś co sie przyda każdemu Mangadze <mangaka - rysownik mangi>: